خبرگزاری رسا ـ عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، در سخنانی در حرم اباعبدالله الحسین (ع) سه شباهت قرآن و سیدالشهدا (ع) از منظر علمای اهل سنت را به استناد یکی از کتب معتبر آنان برشمرد.
به گزارش خبرگزاری رسا، به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی حج از کربلای معلی، حجت‌الاسلام والمسلمین جواد مروی، همزمان با آخرین پنجشنبه ماه مبارک رمضان، در ادامه سلسله بحث‌های خود در صحن مسقف حرم حسینی به سخنرانی درباره اهمیت نهضت عاشورا و قیام اباعبدالله الحسین (ع) پرداخت.
این عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم گفت: این نهضت از بدو خلقت حضرت آدم (ع) مورد توجه همه انبیا، اولیا و بزرگان بوده است؛ به نحوی که وقتی حضرت آدم ابوالبشر از بهشت رانده شد، جبرییل نزد او آمد و ذکر پنج تن (ع) را به او تعلیم کرد. جبرییل به او گفت که خدا را به نام نامی پنج تن قسم دهد و آدم (ع) این کار را کرد. منتها خطاب به جبرییل گفت: چه شد که وقتی نام پنجمین نفر را به زبان جاری ساختم، دلم شکست و اشکم جاری شد؟ آنجا بود که جبرییل، روضه‌خوان حضرت آدم شد.
وی با اشاره به مطلبی در مسند احمد حنبل، از علمای اهل سنت گفت: حضرت علی (ع) هنگامی که سال‌ها قبل از واقعه عاشورا از نینوا گذر می‌کردند، سه بار خطاب به همراهانشان فرمودند: «صبراً، صبراً، صبراً.» بعد فرمودند: فرزندم حسین (ع) را با اولادش در این منطقه به شهادت می‌رسانند و بدنش را قطعه قطعه می‌کنند.
حجت‌الاسلام مروی با بیان اینکه همه خیرات و خوبی‌ها در کنار عاشورا و تحت قبه حضرت اباعبدالله (ع) مورد اجابت است، این موضوع را مورد اتفاق اهل سنت و تشیع دانست.
وی با ذکر خاطره‌ای از مواجهه با دانشمندی از اهل تسنن در همایشی در دانشگاه ام‌القرای عربستان گفت: آن عالم سنی در آنجا خطاب به دانشمندان ایرانی گفت که شما توسل به اباعبدالله (ع) را از خودتان ساختید و او را ـ نعوذ بالله ـ به جای خدا نشاندید. در مشورت علمای ایرانی، قرار شد من به آن عالم اهل سنت پاسخ بدهم. این در حالی بود که دانشجویان اهل تسنن هم دور ما را گرفته بودند. من به او گفتم: چرا شما چشم‌هایتان را بسته‌اید و آن چه را که علما و رجال خودتان می‌گویند از مردم مخفی می‌کنید؟
این مدرس حوزه‌های علمیه ادامه داد: من در آن مباحثه به کتاب «بغیه الطلب فی اخبار حلب» نوشته ابن العدیم اشاره کردم که اثری 30 جلدی است و در صفحه 2657 آن به سند خودش از عالم دیگری ماجرایی نقل می‌کند. آن عالم اهل سنت می‌گوید: من به بیماری برص (پیسی) مبتلا شده بودم و این مرض از بدن من رخت برنمی‌بست. روزی به امام حسین (ع) توسل پیدا کردم و مقداری خاک تربت او را به قصد شفا به بدنم مالیدم. آن گاه خواب مرا فرا گرفت و وقتی بیدار شدم، اثری از بیماری در بدنم ندیدم.
حجت‌الاسلام مروی خاطرنشان کرد: همین عالم سنی می‌گوید که امام حسین (ع) سه شباهت به قرآن دارد. اول، همان طور که نشستن در مجلس قرائت قرآن ثواب دارد، حضور در مجلس ذکر امام حسین (ع) عبادت است. دوم، نگاه به قرآن عبادت است؛ چنان که نگاه کردن به مضجع نورانی حضرت سیدالشهدا (ع) عبادت است. و سوم، همان طور که قرآن برای مومنین، شفا و رحمت است، خاک مزار امام حسین (ع) شفای همه امراض و بیماری‌هاست.
وی در پایان گفت: وقتی من این سند را ارائه دادم، دانشجویان اهل سنت دانشگاه ام‌القرای عربستان با دقت و اشتیاق یادداشت می کردند
